رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی

رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلیمسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلامی​گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دمگل یار حسن گشته و بلبل قرین عشقچون کرد در دلم اثر آواز عندلیببس گل شکفته می​شود این باغ را ولیحافظ مدار امید فرج از مدار چرخ

آمد به گوش ناگهم آواز بلبلیو اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلیمی​کردم اندر آن گل و بلبل تاملیآن را تفضلی نه و این را تبدلیگشتم چنان که هیچ نماندم تحملیکس بی بلای خار نچیده​ست از او گلیدارد هزار عیب و ندارد تفضلی