بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی

بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوییعنی بیا که آتش موسی نمود گلمرغان باغ قافیه سنجند و بذله گویجمشید جز حکایت جام از جهان نبرداین قصه عجب شنو از بخت واژگونخوش وقت بوریا و گدایی و خواب امنچشمت به غمزه خانه مردم خراب کرددهقان سالخورده چه خوش گفت با پسرساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد

می​خواند دوش درس مقامات معنویتا از درخت نکته توحید بشنویتا خواجه می خورد به غزل​های پهلویزنهار دل مبند بر اسباب دنیویما را بکشت یار به انفاس عیسویکاین عیش نیست درخور اورنگ خسرویمخموریت مباد که خوش مست می​رویکای نور چشم من بجز از کشته ندرویکآشفته گشت طره دستار مولوی